Week 5; de bergen in

Week 5

 Ach ja; Ronda, we worden niet zo snel meer warm van een oude brug, wel een mooi uitzicht maar eigenlijk gb,

niet eens foto’s gemaakt. Dit jaar is het wel dat we al vaak in erg nauwe straatjes zijn beland. Heel benauwend om daar door heen te rijden en te beseffen dat je wel rechtdoor moet maar niet zeker weet of dat wel past, de bus is erg groot en bij Jacco breekt het zweet geregeld uit.

Nog wel een mini incidentje tijdens een ritje door de omgeving. Op een mini weg passeerden we een auto;”pok!” Een licht pokje en er vloog niks door de lucht, Jacco uit de auto en een druk gebarende Spanjaard gaf aan dat we te hard reden, (echt niet!),  Jacco maakte dezelfde gebaren retour, toen hadden we hem te weinig ruimte geven enz, alles waar hij drukte over maakte  deed Jacco na. Uiteindelijk trok Jacco aan het elastiek van zijn kapotte auto spiegel en maakte die man een weg wezen gebaar. Zo gezegd zo gedaan.

Het was een gek gezicht die 2 gebarende mannen, het liep gelukkig weer gladjes af.

We zijn eergisteren naar Guear Sierra verhuisd. Het was een woeste berg rit met de caravan, maar wel goed te doen. We reden langs vreselijke dieptes en dat voelt altijd wat vreemd. Uiteindelijk kregen we vanuit de hoogte zeezicht en dat lag ook weer zo diep en ver, duizelingwekkend en prachtig te gelijk. Maar wat een verstedelijkte kust, van Marbella tot Malaga; een volgepropte kust strook, dat hebben we links laten liggen. Hoewel we getipt werden door Charlotte dat Malaga ook geweldig is, zijn we door gereden naar Granada.

Iedereen die hier reist doet Granada aan en maakt zich druk over de kaartjes voor het Alhambra, daar mogen 600 mensen in 2 groepen per dag in een bepaald speciaal gedeelte,dus je moet kaarten reserveren. We willen er graag in, maar hebben niet zoiets dat we dat 2 weken van te voren willen plannen. Het meisje van de camping balie zei dat het tot anderhalve week is volgeboekt. Ze bood ons wel een groepsreis aan, si-si. Jacco zag op internet dat we er over 6 dagen heen kunnen. We hebben besproken en blijven hier een week staan. Het is een mooie camping, we staan vlak bij een enorm uitzicht punt. De ene kant op Granada en de andere kant besneeuwde toppen van de Sierra Nevada, zeer indrukwekkend.

Daar gaan we nog heen met onze bus, want lopen is wel erg lastig met dat stel van ons.

Mila is weer een hele nacht onrustig geweest, overdag hadden we 3 verschoningen van de bedhoezen; Hessel toen ik zijn korte broek met luier en al omlaag schoof en hij de gelegenheid nam om lekker in de openlucht te plassen en Mila een fikse overstroming en ga zo maar even door. Het gaat niet altijd over rosas. De volgende nacht had Hessel een zware epi aanval, Mila werd ook weer wakker en zo zaten we tussen  3.30 en 5.00 nogal alert in de caravan. Gelukkig zakte iedereen weer weg. Maar het is lekker dat we op een fijne plek staan en zo overdag onze rust weer kunnen pakken. De hangmat komt hier goed van pas, Mila vind het helemaal geweldig, Jacco ook.

Hessel heeft bijna ieder nacht wel een epi aanval. De caravan staat dan flink te schudden en daar worden we wakker van. Overdag heeft hij nergens last van en is hij heel vrolijk, fit en actief. Thuis heeft hij dit niet of hebben we dat niet in de gaten. Gelukkig komt hij er altijd weer goed uit en slaapt hij verder. s'morgens schud hij vaak heel hard aan zijn dekbed, dat veroorzaakt ook een geschud in de caravan, hij ligt het verst van de wielen af....

Onze buurvrouw met mythyl school ervaring bood een oppasje aan, erg lief, maar met Hessel zijn epi onrust geef je niet gemakkelijk de zorg uit handen, zeker niet aan een zo goed als vreemde. Ik heb me voorgenomen dat als ik ooit eens een stel als ons tegen kom dat ik mijn oppas diensten aanbied het is echt wel heel aardig dat mensen zo mee denken zover van huis.

Ondertussen hebben wij nu de oppas op de laptop van de buren die morgen naar het Alhambra gaan. Wel fijn want nu kunnen wij van hun horen hoe we dat geval het beste kunnen benaderen op woensdag. Het moet wel heel bijzonder zijn!

Hessel en Mila zijn lekker gedouched en liggen te drogen. 

Vandaag zijn we naar de sneeuwtoppen gereden waar we op uitkijken. Je passeert tijdens de enorme klim dan dappere fietsers die zo’n 2500 meter aan het stijgen zijn. Zo enorm hoog. Voor de wintersporters onder ons een lachertje, maar wij staan zeer onbevangen tegenover de enorme hoogtes en dieptes waar we langs rijden. Wel heel erg mooi, om zo hoog te komen en ver te kunnen zien.

Goede plek en goed verbodsbord.....
*als je op de foto's klikt worden ze vergroot.*we hebben niks van de aardbeving gevoeld, behalve dan een zeer plaatselijke op de schaal van Hessel.