maandag 27 juni 2011

week 10 Rosario

We lopen met het plaatsen van de berichten ernstig achter maar dat komt door de slechte verbindingen of helemaal geen, ik zit nu aan een barretje op de camping en ze hebben me aangekoppeld ,kan ik even alles kwijt....



 Op Rosario worden we hartelijk ontvangen, er is een mooie plek voor ons met veel schaduw, die blijken we later in de week heel hard nodig te hebben.
De sfeer op de camping is heel erg goed ondanks dat 1 van de eigenaren erg ziek is. Maar ze komt ons en zeker Hessel en Mila zelf even begroeten, een goed begin.

We komen voor een echtpaar uit Amsterdam te staan. Marina en Koen  zijn vrijwillig in het gat gesprongen wat er is gevallen door de zieke. Ze staan hier tot september en houden de camping op hartelijke wijze draaiende, hun eigen reis hebben ze abrupt onderbroken. Ze zijn heel erg gezellig en het is leuk om naast ze te staan.
In het zwembad neemt Marina Hessel lekker in haar armen en het hoogtepunt is dat ze hun smartlappen voor ons komen zingen. Koen op accordeon en Marina op zeer enthousiaste wijze aan het zingen. We galmen met zijn allen mee, inclusief de toegestroomde andere gasten. Hessel en Mila kunnen het waarderen. Het programma was wegens Mila haar overgevoelige gehoor enigszins aangepast en het was precies goed.
We zakken nog gezellig een avondje door en na de nodige vloeistoffen realiseren dat we het getroffen hebben met elkaar.

Rosario zal Rosario niet zijn als de temperatuur weer begint te stijgen, iedere dag boven de 30 c en uitschieters naar 36 c. We zoeken verkoeling in het zwembad en genieten van het verkoelende windje wat er gelukkig is.
Jacco is trouw bezoeker van het happy hour, we eten 2x mee met de campingmaaltijd. Dit jaar levert de eet tijd ons geen hinder door de slaaptijden van Hessel en Mila. Omdat Portugal in een andere tijdzone zit als NL en de rest besloten we om de “gewone” tijd aan te houden. Onze half 9 is hier half 8 en zo kunnen we zonder problemen aanschuiven. De avonden zijn daardoor ook lekker lang, maar je staat wel weer op tijd op. Vooral de donderdag is heel erg gezellig.  We zitten naast Rob en Ellen uit Etten Leur en naast een hoofd onderwijzer uit Veghel. Waar de gesprekken eerst serieus zijn ontaarden ze later in een melig gegiechel, mooi dat leeftijd hierin geen enkele rol in speelt.


Een bezoek aan Monsaraz kunnen we niet overslaan het is daar zo mooi. Het is een vesting bovenop een rots,  eeuwen oud en dat zie je aan de al aanwezige bouwstijlen wederom Moorse en Katholieke invloeden.
Het uitzicht op het stuwmeer is overweldigend. Wat vroeger hier als rivier de Guana stroomde is er nu een enorm stuwmeer, de grootste van Europa(gegevens van Jacco).




De kinderen zijn zeer relaxed, dat is maar goed ook met die warmte, ze eten laat omdat de warmte zo blijft hangen. Waar ze in NL om 20.00 naar bed gaan, krijgen ze hier op die tijd hun warme eten. Verhit en moe rollen ze 1 uur later hun bed in want pas om 22.00 begint het een beetje af te koelen.

 Hessel ligt na het zwemmen onder een perenboom op zijn stretcher, hij is zo ontspannen dat hij zich steeds heerlijk uitrekt en enorm veel plezier heeft. Mila ligt helemaal gelukkig in de 

voortent onder haar bellenmolen, zodra ze 1 belletje hoort rinkelen gaan haar armpjes de lucht in en krijgt ze een fanatieke blik in haar ogen. Ze trekken zich geen bal aan van die hitte. Wat wel opvalt is dat Hessel, alias The Dude (film; Big Lebowski), bijna niet zweet, wel een rood hoofd kan krijgen gelijk zijn moeder en Mila helemaal leegloopt en drijfnat op haar rug uit de bus komt, gelijk haar vader.
Gelukkig drinken ze goed, dat regelt zich bijna als vanzelf, net als dat late eten.
Voor ons is het hier een makkie om ze aan te kleden, hoe minder hoe beter!




We bellen met Arthur(zwager) die op camping “het beloofde land” zijn 50-ste verjaardag viert, tijdens het bellen blijkt hij in de 17 graden te zitten met een vreselijke regen verwachting en wij in de 34 met het zweet op ons voorhoofd. Zo gaat dat soms, wel jammer dat we het gemiddelde niet kunnen delen.

Jacco bied Ernst, de campbaas  zijn hulp aan. Hij mag maaien met zo’n herrie makend stokje; er komt een wens in vervulling. In plaats van je te storen aan het gebrom het zelf doen. Hij mag de weg naar de camping maaien. Tot dat het gashendeltje krak zegt en het over is, helaas niet het gehele pad klaar, maar toch. De volgende dag staat hij een peperboom te snoeien, assistent Rob veegt de boel bij elkaar.

De omgeving van de provincie Alentejo is prachtig, allemaal eeuwen oude steen en kurk eiken in een glooiend landschap, af en toe wat vee. Er zijn veel dolmen te vinden, stukken steen geplaatst om onduidelijke redenen in de prehistorie. Het geeft aan hoelang hier al mensen wonen. In Villa Vicosa  zijn veel marmer groeves. We zijn dit jaar alleen gestopt om een stuk marmer te scoren, het andere jaar hebben we het allemaal uitgebreid bekeken.   Ze maken enorme diepe gaten in de grond om roze marmer te winnen. Wat niet voldoet wordt op een grote hoop naast de kuil gelegd en zo ontstaat er een nieuw landschap. Het roze marmer wordt naar ItaliĆ« verscheept en gaat na enige bewerking als Italiaans door het leven. Toch is die plek in Portugal de enige waar het roze marmer wordt gewonnen ter wereld.  Zo worden ook veel  Portugese olijven in Spanje verwerkt en gaan als Spaanse oogst door het leven. Je kunt je af vragen waarom Portugal in een financieel dal zit. Als Toerist merk je daar overigens weinig van, hoewel er veel  huizen te koop staan, ook dingen die 2 jaar terug al te koop stonden.

De laatste avond staat de barbecue weer aan, heerlijke spiesen met varkenshaas en groente..Door gebaren begreep de slager me precies en even later zwaaide hij met de juiste haas naar me. Ik weet nog steeds niet hoeoeoe.
Heerlijk eten alleen die jeuk aan mijn voeten bleek een heel mierennest onder mijn schoenen. Later in de caravan zat het plafond onder de beestjes, hoe, die nu binnen zijn gekomen met die superhorren van ons? Het blijft kamperen natuurlijk. …






Na een week vertrekken we weer uit het marmerstof.  Op maandag rijden we 250km verder naar het noorden. De verwachting is dat we het iets koeler krijgen…

Geen opmerkingen: