beestjes en gebabbel

Ondertussen zien we steeds meer mieren in de caravan, die we zien pakken we, maar om nu gelijk met gif te strooien? Totdat Mila niet in slaap kan vallen, wat zeer ongebruikelijk is. Na een poosje doet Jacco het licht aan om eens te kijken en precies tussen de kinderen in loopt een 5 mieren breed spoor van ergens onder uit de caravan op weg naar de keukenkastjes. Hessel en Mila zitten gelukkig niet onder, maar echt lekker is het natuurlijk niet. Kinderen uit bed, mieren gepakt en Jacco op zoek naar de opening. Die vind hij helemaal achterin onder Hessel zijn bed. Het gat gedicht en zoveel als mogelijk de mieren gepakt. Dit is echt niet leuk meer. De kinderen weer terug in een mieren vrij bed en ze vielen heerlijk in slaap. Wij schrokken nog een aantal keren wakker van jeuk en mega mieren.

Van Martine kregen we een link over die enge tor; http://vroegevogels.vara.nl/Forum.35.0.html?&no_cache=1&view=single_thread&cat_uid=3&conf_uid=8&thread_uid=29315

Bedankt! Dit moet de juiste zijn.

We maken hier nog een mooie tocht door de omgeving en vinden het mede dankzij de mieren en de komende hitte hoog tijd om te vertrekken.

Het is O Tamanco (de klomp) geworden. Tussen de 15 a 20 jaar geleden zijn we hier ook geweest. De camping was toen in handen van een oud slager uit Groningen. Voor we op het terrein mochten staan moesten we eerst thee drinken met de hem en zijn vrouw. Het was een soort van vleeskeuring, maar we kregen een plek. Wat we er nog van weten is dat Jacco een sluier van moeheid over zich heen kreeg hier, de oorzaak was de sfeer op de camping. Jullie begrijpen onze twijfel of we hier wel heen willen. Maar het is in de buurt van de oceaan en de camping is in nieuwe handen, dus we besluiten die kant op te gaan.

We herkennen hier niks meer en het ziet er gewoon goed uit. Er is een heerlijk zoutwater zwembad.

We hebben een mooie lichte plek en we zien vrijwel geen mierencalletanserai.

Een van de eerste dingen die we doen is naar het strand rijden. De oceaan is prachtig en het is opvallend hoe goed de voorzieningen voor gehandicapten zijn. Vlonders en matten, maar ook strand rolstoelen.


Die matten willen we ook in Den Helder introduceren…(mobi-mat.com)

Ons eerste strand bezoek is in een plaats waar we 2 jaar geleden ook zijn geweest. Hier wordt de vis zo op het strand gebracht en kun je dan kakel vers kopen. Helaas varen ze niet uit, maar zijn ze met de netten bezig.
Rosa is bijna niet te harden op het strand al haar oer instincten komen naar boven; ze graaft, blaft, gooit steeds onze handdoeken onder het zand, piept en huilt als een van ons naar de vloedlijn loopt, poept zelf op de vloedlijn. We mogen niet zwemmen want de vlag is als zo vaak hier rood.

Hessel en Mila staan er gezellig bij en genieten van de frisse wind.

Een kleine oude visser helpt ons weer boven te komen.

Het begint hier warm te worden, we missen de fan, tijdens het eten glijden H&M zo van je schoot af door het zweten, de lucht staat helemaal stil. In Leira treffen we een mediamarkt en daar staat een goede stille fan, wat een geluk, deze zullen we nooit meer de caravan uit halen. We verplaatsen ons nu als Hans Klok door de caravan, op de turboboost stand waai je compleet uit je broek.

De boodschappen doe in een soort shoppingmal, een enorm ding , Jacco stond aan de winkel kant dus eer ik daar eens langs was en toen nog een mega super markt. We hadden niet veel nodig, maar ik heb de vierdaagse in een winkel af gelegd.

Op dinsdag is Hessel jarig, hij is 15 jaar geworden, we vieren het met lekkere taart gekocht in Figuera da Foz.

De volgende dag gaan we weer naar het strand, we mogen hier lekken zwemmen, maar het is super beveiligd door 2 bombeiros(brandweer) en 4 strand wachten. De stroming is enorm de ene stap dan sta je tot je enkels in het water en de volgende stap is een diepe kuil. Niemand mag de zee ver in en zodra je te diep gaat wordt je terug gefloten. Het is wel prachtig op het strand!

De oceaan is heel snel heel diep hier vandaar dat ze zo krachtig op de kust beukt. Het water is heerlijk fris.

Maar niks voor Hessel en Mila, ons surf board blijft ook op het dak liggen.

Op de camping schrijven we ons in om mee te eten. Aangezien de kwaliteit van de campingdiners niet heel hoog ligt, maar omdat het voor ons de kans is om buiten de deur te eten gaan we er voor.

We worden blij verrast door het eten. We krijgen een grote tong, rundvlees, pompoen, rijst, sla aardappels en patat en een voor en na, inclusief wijn. Om even heel NL te doen maar 16 euro pp. We willen hier een week blijven en kunnen 3 keer mee eten. Dat is goed!

Het gezelschap is leuk, hoewel Leeuwardse Matti het wel erg veel over haar ara Brian heeft die net als zijn baasje heel mondig moet zijn.

De andere mensen zijn gelukkig beter gezelschap.

Hans de campingeigenaar is kok van origine en dat merk je wel.

sardinhos

Plezier in het koken straalt van je bord en daar houden we van!

Rosa past op de caravan als we eten, ze doet dat heel erg goed. We zitten vlakbij en gaan af en toe kijken en constateren dat het heel erg rustig is.

Ze blijkt wel heel erg waaks te zijn, als iemand passeert slaat ze met een brulblaf aan, we proberen dit te temperen, maar dan blijft ze mopperig zoals alleen honden dat kunnen, heel grappig. Tijdens het eten is het heel rustig op de camping.

We kunnen hier zo de pruimen van de bomen plukken, maar ook mispels en abrikozen. Dat is naast het fruit wat we bij een stalletje aan de weg kopen heerlijk. De kersen zijn super en de watermeloen is enorm. Een gezonde omgeving!

We eten hier vaak een platte kip, de Portugezen slaan de kip plat en zo blijft ze opmerkelijk mals.

We maken een tocht in de omgeving en stappen uit in Nazaré, een toeristische  kustplaats, maar wel heel Portugees, de boulevard is lang en gezellig en langs de boulevard is een strand waar de golven er op los beuken. Niemand mag het water in en dat is niet zo gek; wat een geweld. Jacco staat op flinke afstand een foto te maken en loopt toch een natte broek op omdat de oceaan opeens is waar hij staat. Het buldert om je heen. We lunchen op het strand. We kopen hier de heerlijkste pasteitjes, gevuld met allerlei is het een heerlijk hartig hapje.

We zijn nu plannen aan het maken voor onze laatste hele week. Gaan we naar boven of gaan we naar beneden. Het weer zegt het laatste, maar hoe verder je afzakt hoe langer de terugreis…Die nu al zo’n 4 dagen gaat duren vanaf hier.

We weten het nog niet, jullie gaan het weer lezen.

Deze camping staat in de zomer vol met NL, ik ben blij dat de bezoekers nu overal vandaan komen en niet kliekt zoals de verhalen zijn.

We zijn opnieuw het walvissen strand geweest, daar is dus veel voor gehandicapten geregeld, maar daar mogen dan weer geen honden op. Voor ons wordt er een gelukkig een uitzondering gemaakt. Ja, we ruimen alles op.

Een lokaal Hollands jongetje oefent zijn nederlands op ons uit en verteld dat we op een van de mooiste stranden van Portugal zijn. Het is er ook prachtig, maar de oceaan is weer zo wild dat je er niet in mag, kan en wil.

S’avonds eten we weer in de cantina, we zijn nu zelf onderdeel van een kliekje en dat is heel gezellig. We lachen veel en hard en het hoogtepunt is dat 2 mensen mijn zus en zwager door hun geloof kennen. Altijd weer een bijzonder toeval!

Carla en Henk doen jullie de groeten Annemarie en Arthur(in India). Polly en Pieter komen uit Brabant. Maar hij is geboren in Zijpe en zo zijn we bijna allemaal familie. Het eten is weer een hele maaltijd met soep die caldo verde heet heek, fricandeau, lasagne, maar ook weer de patat, rijst sla en piepers. En een heerlijke brownie toe.

Die Portugezen kunnen wel heel goed cake maken en daar ben ik helemaal gek op. Nu even geen O’lijf…

Vanmorgen hebben we afscheid genomen en we hebben een oude bekende camping ingetoetst. Dit was niet het plan om in herhaling te vallen. Maar we hebben nog maar zo weinig kunnen surfen en dat kan op camping Markedia uitstekend. Het is hier prachtig, maar het is vreemd want het water staat wel 3 a 4 meter lager, daardoor is er wel een goed strand. Bij het inschrijven blijkt dat ze in juli en augustus geen honden toestaan. We wachten nu of er weer een uitzondering kan worden gemaakt. Tegen mij was de vrouw van de balie heel streng en tegen Jacco vroeg ze zich af of de regel nog wel werd toegepast. We gaan het straks horen. Hier wel van het www afgesneden dus dit blog plaatsten zal even duren..

Als je terug bladert in het blog dan zitten we bij die visfoto’s van Jacco.

Gelukkig gaan ze soepel met de regel om en kunnen we het board van de bus af halen. Wat leuk dat we nu echt aan de gang kunnen.

Het is hier prachtig en heel rustig, er staan wat Engelsen en Portugezen en verder is het meer heel stil. De enige recreant is een raar ding, een soort vliegende boot, hij stijgt en daalt met veel kabaal.

Verder zijn er weer blauwe eksters, konijntjes en af en toe een wauw die een visje uit het water pikt.

We hebben hier geen internet en moeten 10 km rijden naar een dorpje voor het www. De reden dat jullie op nieuwe berichten moeten wachten, maar wel gelijk een lange…Weinig foto's want ik sta te uploaden bij een parkje, het duurt erg lang, de foto's houden jullie te goed.

De eerste supermarkt ligt op 25 km. Dus ik sla in een keer een hele bult in. Jacco neemt waar tijdens het wachten en ziet een soort van zigeuners in lompen op wagentje met paard en 2 schurftige honden, dat het nog bestaat? Moeder vliegt de intermarche in en komt terug met 2 yoghurtjes voor de kinderen. Een schril contrast met met mijn uitpuilende kar, maar zo is het nu eenmaal.

Ik passeer een arabische vrouw in traditionele kleding en haar neus is eraf gesneden. Wat een drama voor zo iemand. Een heel akelig gezicht zo’n verminking met vast een heel drama er achter. Ik knik maar vriendelijk. Vreemde indrukken tijdens het boodschappen doen.

Ik sub er zo vandoor, daarna surft Jacco er vrolijk op los en stap ik er ook weer op alsof het gisteren was ipv 20 jaar geleden. Het is net als fietsen je verleerd het nooit blijkbaar. Het windje is mooi voor herstarters en we genieten dat we zo heerlijk het water op kunnen. Hessel en Mila nemen ook een duik en genieten duidelijk van de verfrissing.