Week 11; weer naar het noorden.

Onderweg zien we tot onze schrik de temperatuur oplopen naar 40 graden, dat is echt warm, te warm. We overwegen om door te rijden naar Burgos, maar dan volgen er opeens nog 350 km, we blijven bij ons plan.

Bij het stadje Plasencia(na Penafiel en Bolullos weer een fraaie stads naam) strijken we neer in een natuurpark, hier schijnen  enorme roofvogels over te vliegen.  We zoeken veel schaduw en nemen 2 plekken in beslag wegens onze omvang. Daarna plonzen we zeer verhit in het zwembad.

In Nl is de warmste tijd van de dag rond 12.00, hier blijft ze van 16.00 tot 22.00 hangen als een zware deken.

De kinderen op schoot glijden vanzelf van ons af door het gezweet, echt extreem.

Deze camping ligt op een mooie afstand van Rosario en er blijk nog 4 ex- Rosarianen te staan. Het is een leuk weerzien en s’ avonds gaan we aan de sangria met Rob en Ellen, een soort van reünie, het is al weer zo gezellig!

Nu vallen er steeds torren van ongeveer 1 cm uit de lucht, ik wil niet zeuren over beestjes , maar je schrikt er steeds zo van. Je wilt ze niet op je lichaam hebben.

   

De volgende dag pakken we onze bus om het natuurgebied in te gaan, er zijn goede wegen langs de diverse uitkijkpunten, kronkelend langs de Taag.. Voor wandelen is het veel te warm. We stoppen bij een uitkijkpunt over de rivier en zien een enorme rotspartij aan de overkant. Er staan veel vogelaars met kijkers en dat blijkt niet geheel onterecht wegens de enorme hoeveelheid en diversiteit aan vogelsoorten.  De vale-,  monnikskap- en aas gier  vliegen af en aan, de zeer bijzondere zwarte ooievaar heeft een nest en waar je ook kijkt je ziet van alles van enorm formaat zweven. Met ons goede maar eenvoudige foto toestel is het moeilijk om ze er goed op te krijgen, maar er zijn toch een paar fraaie plaatjes te schieten.

Al met al een hele mooie tocht met verassend veel joekels van vogels.

Die avond is het weer zo heet, we vinden verkoeling bij de tuinslang, zelfs Hessel en Mila genieten van de koude douche. We eten mosselen en ze smaken erg mosselig, gelukkig hebben we er geen last van de volgende dag want we gaan door naar de koelte richting camping Cavia bij Burgos.

Cavia is een camping die pal aan de snelweg ligt, ook loopt er een druk treinspoor. Voor 1 nachtje een prima plek, je rijd het veld zo op en weer af.

                                                        

Na een vlotte reis komen we lekker op tijd aan, de temp is hier 21c met een enorm harde wind, we trekken sokken en fleece jassen aan en dat zit heel onwennig. Maar we slapen heerlijk in een koele nacht. We vervolgen  onze reis naar Frankrijk. Voordat we naar huis gaan willen we rustig aan omhoog reizen.

Na een mooie tocht over een nieuwe snelweg (ap1)rijden we door de Pyreneeën. Voor de 4^e keer stoppen we bij Madame de la Foret in Taller(Les Landes). Als we aankomen ziet het er desolaat uit. Het is dat we er eerder geweest zijn en weten dat het een campinkje is. We vragen ons af of ze nog in leven is.

We zetten ons boeltje neer en krijgen gezelschap van een witte hond die daar woont. De eerste keer waren er enorm veel bomen en nu kunnen we heel erg ver kijken, dat is een heel ander gezicht.

Om een uur of 6 scheurt Madam haar terrein op, ze straalt als ze ons ziet, begint hele verhalen in rap Frans en ik kan het ene verhaal beter volgen als het andere.

Zo verteld ze dat er sprake is van een parasiet in de bomen waardoor er massaal gekapt wordt. Een ramp voor dit gebied wat leeft van de bosbouw. Overal liggen afgezaagde stammen en er zijn enorm veel enorme open plekken ontstaan,  een heel vreemd gezicht.

Maar de camping is veel lichter geworden heeft nu uitzicht, het staat ons eigenlijk wel aan. madam verteld dat ze nu de zon onder ziet gaan en sterren ziet die ze niet kende, ik geloof haar direct.

Voor de nacht graven we onze dekbedden op, wel zo behaaglijk in die koele nachten.

Als de kinderen op bed liggen duiken wij in de camping boeken, we willen de Dordogne in waar het volgens ons nu nog rustig is. Daar waar het in Spanje vaak zoeken was naar een camping in een gebied is Frankrijk zo dik bezaaid met campings  dat het daardoor weer moeilijk kiezen is. Uiteindelijk gewoon maar iets geprikt, niet te groot en niet te druk hopelijk en een mooi panoramisch uitzicht wordt beloofd.

De was zet ik buiten in een zak in een tijl, De volgende morgen ligt ze over meters uitgespreid. De zak waar het inzat is kapot, er is een hap uit de tijl die al 15 jaar meereist en nu dus lek is en er is zelfs een hap uit een onderbroek van mij genomen. Wat zal dit geweest zijn, willen we dat eigenlijk wel weten?

We betalen madame 12 euro en vertrekken.

De kinderen zijn echt reiswonders, ze vinden het nog steeds leuk om op weg te zijn en eigenlijk hebben we ze al 3 maanden niet horen mopperen.

De camping bereiken we via enge smalle paadjes, maar is de moeite waard en het mooie uitzicht hebben we gevonden!

Op zondag viert Hessel zijn verjaardag, hij is al weer 14 jaar geworden.

Ons uitzicht vanuit de voortent.

De hitte is met ons mee gereisd, vannacht bleef de warmte vreselijk hangen, met 30 c in bed liggen zonder 1 zuchtje wind is heftig. H&M slapen er goed door heen, ze geven zich gewoon over, het koste ons heel wat meer moeite. Wel gek om het hier ook zo warm te hebben, gelukkig is hier een goed zwebad en wederom een tuinslang achter de caravan.

Het einde van deze reis komt in  zicht, we willen op 7-7 thuis zijn want dan wordt oma 77 jaar, toch bijzonder! Bovendien raken de vooraden op.

We maken wel al plannen om weer op stap te gaan, want het bevalt wel enorm goed.