Bordeaux hebben we achter ons gelaten, Burgos was ons doel en dat is helemaal goed verlopen, de route rondom de grens is sterk verbeterd, de wegen zijn daar nu klaar. We kunnen ons vreselijke wegomleidingen herinneren met onverwachte kuilen, maar daar was geen sprake van. Gevreesde dashbord lampjes bleven uit…..
Opvallend is het weer hoe heerlijk H&M het vinden om te reizen, ze genieten volop. Mila babbelt er vrolijk op los en roept ons steeds. Hessel doet af en toe een dutje om weer lachend en pratend wakker te worden. Geen kilometer is ze teveel.
In Monesterio de Rodilha staan we een nacht, een camping achter een motel, het doet allemaal wat wild west aan. Geen geschiet maar wel vage types. We komen de nacht goed door en besluiten gelijk de volgende door te gaan naar de omgeving van Valladolid.
We belanden op de camping van Penafiel(echt waar). We staan hier te midden van de wijngaarden met de temperanillo druif, veel landbouw en kastelen.
Rond de camping is een hoog hek, is dat om de beesten buiten te houden of om ons binnen? Later zagen we dat het hier heel normaal is om hier hoge hekken om je heen te zetten.
Je loopt zo de camping af en zit in een prachtig glooiend gebied. Hessel en Mila genieten van de rust die we pakken, hoewel we natuurlijk wel heel wat te bekijken hebben. Eindelijk hebben we de gelegenheid om ze te douchen. Jacco heeft op de buitenkant van de caravan een demontabele douche gemonteerd, deze zit gelijk op de boiler. We hebben maar 1 camper naast ons, dus rustig genoeg. Heerlijk om weer frisse kinderen te hebben. De total body washandbeurt en droogshampoo met muffe geur voldoet toch niet als een echte douchebeurt.
Ook krijgt de vuile was een beurt. Ik had een manuele wasmachine op de kop getikt en het ding voldoet boven verwachting. Jacco ontpopt zich op zeer huishoudelijke wijze en laat hem lekker draaien.
Waar ik ook erg blij mee ben is de Lupo, de plaatselijke AH. Eindelijke weer verse groentes. Mijn verse voorraden waren er door, de laatste maaltijd van de kinderen was ragout van unox met rijst, wat ze op smikkelden en wij zaten aan de rendang uit de diepvries, geen straf hoor, maar als je geen groente hebt ga je er juist naar verlangen.
Hessel heeft wat moeite met wennen aan de plaatselijke melk, die het meeste in de buurt komt van Milsani houdbare melk, dit voor de kenners. We begrijpen hem, maar hij moet drinken. De Lupo heeft knal gele en knal roze melk die hij gelukkig wel kan waarderen.
Wij slaan de plaatselijke wijn in, het is echt een aanrader. Het is Temperanillo wijn uit de Duero streek. Voor rond 2, 50 zal het niet lukken in Nl, hier wel. Het is een echte omfiets wijn.
We bezoeken de buitenkant van het kasteel van Penafiel, het is van veraf een indrukwekkend ding. Tijdens een wandeling bood het ons een goede navigatie.
Jacco is er via indrukwekkende s-bochten tegenop gefietst.
Tot onze schrik ziet het weer op buienradar er vreselijk slecht uit. Het weer in NL is beter. In de praktijk valt het gelukkig mee , ja het is bewolkt, maar wel heel zacht en aangenaam. Gister viel de 1e onweer klap.
Vanmiddag vertrokken we naar Valladolid, dat moet een prachtige stad zijn. Dit bezoek viel letterlijk in het water. De donkere lucht was spectaculair, maar eenmaal in Valladolid viel de wolkbreuk, we zijn omgekeerd omdat het echt geen doen was. Op de camping was het weer prachtig, maar nu trekt de bui alsnog over ons heen. We hebben wel eens ergere mee gemaakt, maar het rommelt flink.
Morgen trekken we ongeveer 100km verderop naar het zuiden, richting Segovia Dat moet prachtig zijn, Valladolid komt ooit nog wel eens.
Voor iedereen in het warme Nederland een vrolijke groet van ons vieren.
Berichten kun je op onder op het blog plaatsen(Taco), iedereen bedankt voor de leuke reacties.
Leuk om te lezen over de neven en nichten ; opbloeiende romances, plannen om aan de Amstel te gaan samenwonen en zelfstandig wonen in Utrecht.
Ondertussen geen netverbinding gehad, dus we gaan vrolijk verder op de volgende plek waar het weer mogelijk is om verbinding te maken.
In Segovia aangekomen, ingericht en gegeten; fietsen we gelijk naar beneden want daar is veel te zien. Zo begint 3 km na de camping een Romeinse aquaduct die in 100 na Chr. gebouwd is, hij heeft tot 1900 gefunctioneerd. Het is een imposant ding en alle andere aquaducten vallen hierbij in het niet.
Omhoog fietsen is een ander ding, de krachten die je naar beneden willen duwen zijn zwaar. Met een rood hoofd komen we weer op de camping aan. Net op tijd voor een enorme bui die de hele nacht zal aanhouden. Het uitzicht vanaf de caravan op de bergen is helemaal in de mist gehuld. Die bui houdt de hele nacht aan.
Het klettert enorm hard op de caravan en om een uur of 1.00 besluit Mila dat het party time is. We hebben alles uit de kast gehaald om haar tot slapen te bewegen, maar ze was echt op dreef. Uiteindelijk is ze in haar eigen bed tot rust gekomen, in ieder geval zijn wij af gezakt….we troffen haar s ‘morgens net zo vrolijk aan als we haar weer in haar eigen bed hadden gestopt.
S ‘morgens weer op zoek naar een open supermercato, hier de Eroski geheten. We hadden geen rekening gehouden met de paas die hier op uitbundige wijze wordt gevierd. Gelukkig vinden we een leuke bakker met heerlijk brood, gebak en de koekjes zijn helemaal super. Ik moet altijd aan Kees en Mieke denken.
De caravan staat in een enorme modder plas, onze NL buren vergelijken de situatie met de Biesbos.
Na de lunch gaan we met de auto naar het oude centrum van Segovia, we zetten de bus op een minosvalidos en lopen het drukke centrum in. De processie is net voorbij dus de straten zijn vol. In een imposante kerk raak ik aan de praat met een NL stel van de camping, ze zijn ouder van een mcg zoonvan 36 jaar. We klikken gelijk en in de giga kerk gaat het over scolioses, ortheses, sondes en nog veel meer. Bijzonder is dat je niks hoeft uit te leggen.
In alle drukte vormen wij ook een soort van bezienswaardigheid, gehandicapten komen we niet tegen, de enkeling hinkend met een stok is het enige wat je op straat ziet. Wat ons op valt is dat de mensen op straat zich aan ons verwonderen en dan zonder enige vriendelijke blik weg kijken. Het zal allemaal wel. Daar staan weer de over enthousiaste Nederlanders tegenover die heel wat meer op straat gewent zijn en ons enthousiast begroeten omdat we op dezelfde moerascamping zijn beland.Segovia is prachtig, veel bezienswaardigheden; kasteel kerken, pleinen en tussen de oude huizen door berguitzichten met besneeuwde toppen en kronkelende straatjes met leuke winkeltjes die over het grote deel dicht zijn vanwege de paas.
Maar dat mag de pret niet drukken, het is goed begaanbaar met de karren. Al met al een geslaagd uitstapje.
De volgende dag rijden we richting Madrid. We willen de Guernica va Picasso zien en misschien nog een bekende vlooienmarkt.
Omdat de voedsel voorraad echt schrapen begint te worden zijn we blij met een Lidl die open is. Grappig dat ik dezelfde zalm en geitenkaas in mijn kar werp als in NL. Lekker en vertrouwd zullen we maar denken.
Vanavond op tijd naar bed want morgen gaan we al vroeg naar Madrid.
De camping hier in Aranjuez is en echte Spaanse, we staan volgens de wet van Meyst op een hoek en maken het complete camping leven in al haar glorie mee. Ook hier veel Spanjaarden die kijken naar onze caravan en waarschijnlijk de extra brede deur
Mooi is de de minosvalidos badkamer hier en we hebben alle 4 een stevige douchebeurt genomen. Het internet doet t goed zoals jullie merken.
